කිසිවිටෙකත් සතුරාට යටත් නොවන මා.... අපේ හමුදාවේ ක්‍රියාන්විත පිළිබද ලියවුනු අපූරු ග්‍රත්ථයක්... ඒ ග්‍රන්ථයේ එක් කොටසක් වන ඇයි උඹලා මාත් එක්ක මැරෙන්න කැමති නැද්ද??? මේ බ්ලොග් අඩවියේ පළ කරන්න හිතුවා...මේ කොටස ලියන්නේ මේජර් ශාමින්ද අබේසේකර.....
මුලින් කියවපු නැති අයට කියවන්නත් කියවපු අයට මතක් වෙන්නත් , කතාවේ මුල් කොටස් ටික කියවලා ම එන්න
ඇයි උඹලා මාත් එක්ක මැරෙන්න කැමති නැද්ද??? part one
ඇයි උඹලා මාත් එක්ක මැරෙන්න කැමති නැද්ද??? part two
_______________________________________
"සමූහ සතුරු නාශක වෙඩි ටික චෙක් වෙයි ද? එළියට පේනව ද?"
"නෑ මෝඩයෝ"
"එහෙනං"
"මටවත් සමූහ සතුරු නාශක වෙඩි හොයාගන්න බැරි වුණා කොහෙද හැංගුවේ? දැම්මේ කියපු තැන නෙමෙයි ද?"
ඔවුහු සතුටින් සිනාසුනහ. "සාජන්ගේ උකුසු ඇස් වලට අහුවෙන්නෑ කියන්නේ... අයේ මොකෙකුටවත් හොයන්න බෑ".. "එතනම තමයි දැම්මේ යං මං පෙන්වන්නම්". අයෙකු ඉදිරිපත් විය...
දිගුදුර විහිදුම් කණ්ඩය තම වතුර බෝතලය පවා භුමියට අනුව වෙස් ගැන්වීම සිදුකරන්නේ නිරීක්ෂණ හැකියාවට වඩා තම ශිල්පීය දක්ෂතා තුළින් සතුරාට වඩා සෑමවිටම පියවරක් ඉදිරියෙන් සිටිමනි. මෙහිදී ද සතුරා දිනකට මාර්ගය දෙපස නිරීක්ෂණ මුර සංචාර කොපමණ සිදුකළත්, කිසිදු ආකාරයකින් සතුරු ඇස නොගැටෙන්නට සමූහ සතුරු නාශක වෙඩි හා ඩෙටිකෝඩ් සගවා තැබුවේ ඒ සියල්ල ම එම භූමියේ ම කොටසක් සේ දිස්වන අයුරිනි...විශේෂිතම සිදුවීම එය නොවේ.ඔවුන් එය සිදුකළේ රාත්‍රී කාලයේ වීමයි.. ඝන අන්ධකාරයේ අඩි සළකුණක් හෝ නොසිටින අයුරින් එවැනි කාර්යයන් කිරීම සැබැවින් ම ඔවුන්ගේ කුසලතාවය පෙන්නුම් කරන කදිම නිදසුනකි. දිගුදුර විහිදුම් සෙබළෙකු සතු ඉවසීමේ ගුණය, යමක් පෙර විනිශ්චය කිරීමේ හැකියාව, අධිෂ්ඨානය, පුහුණුව , දක්ෂතාවය හා පළපුරුද්ද මේ සියල්ලේ ම සුසංයෝගයෙන් නිර්මාණය වන්නේ ඉතා හොද සාර්ථක පිරිපුන් සෙබළෙකු බව පෙන්නුම් කරන්නට ඒ සමූහ සතුරු නාශක වෙඩි සැගවීම ම ප්‍රමාණවත් විය...
දින 3ක් බලා සිටියහ තුන්වන දින සවස පහට පමණ සතුරු නායකයන් රැගත් කැබ් රථයකට හා යතුරු පැදියකට එකවර පහර දී සිය අරමුණ ඉටුකර ගත්තේ හෙලූ දහඩිය හා කළ කැප කිරීමට සරිලන ප්‍රථිපලයක් අත් කරගැනීමට හැකිවීම ගැන උද්දාමයට පත් වෙමිනි...
ක්ෂණිකව පසු බැසීම ඇරඹුණි. සැරයන් ජයකොඩිගේ කණ්ඩායමට ආපසු ගමනේ දී හමුවු පළමු බාධකය වූයේ මාන්කුලම් තුනුක්කායි මාර්ගයයි. සතුරා දැඩි රැකවල් ඔවුන්ගේ අභ්‍යන්තර යොදා තිබූ නිසවෙන් ඉතා සුපරික්ෂාකාරීව එම මාර්ගය නිරීක්ෂණය කර සැරයන් ජයකොඩි රාත්‍රී නවයෙන් පසු එම මාර්ගයට ළගා වීමට තීරණය කළේ ය...
සතුරු භුමිය තුළ දිගුදුර විහිදුම් සෙබළෙකුට තම ජීවිතය පිළබද ඇති අවදානම එහීදී ඔවුන්ට හොදහැ‍ටි පසක් විය. එදින සවස් භාගයේ විමර්ෂනයේ දී හසු නොවුනු මාර්ග බාධකයක් රාත්‍රියෙහි එහි විය.......
"සාජන්... හවස රෙකියේදී මේක මෙතන තිබුනේ නෑ... හොදටම ෂුවර් .." එක් අයෙක් කීවේය.
"හරි.. හරි.. කෝප්‍රල් මට ඔයාව විශ්වාසයි.. මේක හවස් වෙලා දාලා තියෙන්නේ.. අපිව හොයා ගන්නකං උන්ට නින්ද යන්නේ නෑ..." සැරයන් ජයකොඩි කිව්වේ ඔහු අස්වසන්නට ය.
"ඉවරයි... සාජන් අපිව චෙක් වෙලා වගේ විස්සක් තිහක් මේ පැත්තට එනවා"
---මතු සම්බන්ධයි
No comments:
Post a Comment