කාළේ
තාත්තා රජෙක් තමයි අපි දුකින් තැබුවෙ නෑ කිසි කාළේ..//
ඔබෙ ඡායාවත් ඇති තනියට ළග ඉන්න
ලොව මායාවන් හැක ඔබගෙන් සිදලන්න
දරු සෙනෙහස ඔබ පිදු කෙළෙස අප ගන්නේ
ජීවතේ පුරා ගැයුවත් නැත නිමවන්නේ
ඔබ වගේ පියවරු කොහොම පහළවෙන්නේ
ඒ පුදුමය විතරයි අපට ඉතිරිවන්නේ
රජෙකුට වගේ බයයි..//
සැරවැර අසමින් ඔබේ පොඩි කළ අපි ඇඩුවා
කිසිවෙකු හට අප හඩවන මග ඔබ වැසුවා
සුරතල් බස් නෑ නිහඩව අප දෙස බැලුවා
අසරණ දා ඔබෙ ආදරයේ සිරි දුටුවා
දරු සෙනෙහස ඔබ පිදු........
රජෙකුට වගේ බයයි....//
No comments:
Post a Comment